Een plek voor Villa Emma

De droom van Stichting BosEijk, woon-zorgappartementen voor jongvolwassenen met een verstandelijke beperking realiseren, gaat uitkomen. Aan de Bussumse Slochterenlaan verrijst straks Villa Emma met plek voor achttien jongeren. Na zes jaar zoeken, lobbyen en overleggen kan de vlag uit. „Onze dochters staan gewoon op de wachtlijst.”

Hester Hulsbos: “Ik ben altijd blijven geloven in ons project. We spreken als bewoners, als Bussumers, voor onze kinderen. Dat is een andere boodschap dan een commerciële maatschappij heeft”, zegt Hester, die samen met Bianca Bos het initiatief nam voor dit woonproject. Beiden hebben een dochter met een verstandelijke beperking. „Deze jongeren hebben net als andere jongvolwassenen behoefte aan een waardevol leven, helemaal los van hun ouders, met eigen woonruimte”, vertelden de twee eerder over hun initiatief. Inmiddels staan er 57 belangstellenden, ouders met een kind uit de doelgroep, op de wachtlijst.

In die zes jaar kwam er een aantal mogelijke locaties voorbij. De plek waar straks Villa Emma komt, het terrein waar vroeger de Koningin Emmaschool stond, hadden ze in 2019 al op het oog. „Waarschijnlijk duurde het zo lang, omdat de eigenaar – gemeente Gooise Meren – zorgvuldig de herbestemmingsprocedure wilde doorlopen samen met alle betrokkenen”, denkt het tweetal.

Uiteindelijk koos de gemeente voor het plan Villa Emma, dat de stichting samen met Zenzo Maatschappelijk Vastgoed maakte. Inmiddels staan de handtekeningen op het contract en veranderde Stichting BosEijk haar naam in Villa Emma.

„Mijn dochter Lot riep enthousiast ’yes’ toen ik vertelde dat we een locatie hadden. Haar zus is kortgeleden op zichzelf gaan wonen en Lot ziet hoe leuk zij het heeft”, vertelt Bos over haar 26-jarige dochter die bij lunchroom Beetje Bijzonder in Bussum werkt. Imme (24), de oudste dochter van Hulsbos, is wat verlegen volgens haar moeder. Ze werkt onder meer bij het Papageno Huis Laren. „Imme reageerde: ‘Ik ga nog niet het huis uit hoor!’ Het is allemaal nog wat spannend voor haar”, ziet Hulsbos.

Bovendien is het nog helemaal niet zeker of hun dochters wel een plek krijgen in de woongroep. Bos: „Dat gelooft dus niemand, dat onze dochters gewoon op de wachtlijst staan. Maar wie er gaat wonen wordt door een onafhankelijk orthopedagoog (gespecialiseerd opvoedkundige, red.) bepaald. Die gaat de jongeren op de wachtlijst screenen en kiest wie het beste bij elkaar past”, legt Hulsbos uit. „Wij verwachten dat ons kind daar past, maar bepalen dat dus niet. Er is een tekort aan woningen voor deze doelgroep, door meer plekken te creëren komt er vanzelf doorstroming op gang en uiteindelijk plek voor iedereen.” Bos: „Uiteindelijk willen we een zo professioneel mogelijk woonproject realiseren met een onafhankelijke voorzitter en orthopedagoog. Het moet straks los van ons verdergaan.”

Ondertussen is al kennisgemaakt met de nieuwe buren. „Samen met Zenzo hebben we buurbewoners uitgenodigd voor een bijeenkomst. De architect deelde het schetsontwerp van Villa Emma en we hebben posters met foto’s van onze kinderen laten zien”, zegt Bos. „We waren voorbereid op kritische vragen, want niemand vindt het prettig als er dingen veranderen. Maar iedereen ging blij weg.”

‘Misschien kunnen ze mijn plantjes water geven als ik op vakantie ga’ en ‘ik kom straks graag bij jullie op bezoek’ kregen ze te horen. „Iemand reageerde ‘hé, ik ken hem’ bij het zien van één van de posters. Dat klopt, want hij fietst hier altijd door de buurt”, weet Bos. Een ander kende haar dochter Lot al van haar baan bij de lunchroom Beetje Bijzonder.

Zenzo Maatschappelijk Vastgoed begeleidt het project, van ontwerp tot bouw en communicatie met de buurt. Villa Emma heeft straks twee gemeenschappelijke woonkamers met keuken en daarnaast achttien appartementjes van 42 vierkante meter. Allemaal met woonkamer, slaapkamer, eigen sanitair en een keukentje of een pantry-achtige voorziening. „Dat laatste is afhankelijk van of het financieel uit kan. Alles wordt sociale huur. Dat heeft de gemeente ook geëist voor de komende vijfentwintig jaar”, meldt het tweetal. Verder zijn er twee woon-slaapkamers voor begeleiders.

Het derde kwartaal van 2027 moet het pand worden opgeleverd. Tot die tijd is er nog genoeg te doen. „We moeten een orthopedagoog vinden die de selectie kan doen en de groep in de toekomst gaat begeleiden. Met de ouders onderling hebben we het over zaken als ‘mag je als ouder een sleutel van het appartement van je kind?’ Nee dus, het gaat om hun privacy en dan kun je toch niet zomaar in de huiskamer staan?”, meent Hulsbos.

Een ander aandachtspunt is de introductie van de toekomstige bewoners bij de buurt. „We willen bijvoorbeeld een buurt-BBQ organiseren. Gewoon dat ze elkaar leren kennen en dat ze elkaar gedag gaan zeggen op straat. Dat buurtbewoners een keertje langskomen of meehelpen en andersom dat onze bewoners juist een boodschapje voor hen doen. Gewoon een stukje noaberschap, zorg voor elkaar.”

Lees hier het originele bericht.